بورسنا: تبدیل سرمایهگذاری در تولید به یک اولویت ملی، نهتنها میتواند به رشد اقتصادی و اشتغال پایدار منجر شود، بلکه نقش مهمی در افزایش تابآوری اقتصادی در برابر تحریمها و شوکهای خارجی و نیز کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی ایفا خواهد کرد. تأمین مالی از مسیر بازار سرمایه، با هزینه کمتر و مشارکت گستردهتر، میتواند جان تازهای به پروژههای نیمهتمام و زیرساختهای راکد ببخشد.
به گزارش گروه فضای مجازی بورسنا، نوشته زیر یادداشت سرکار خانم فرناز فتحی سرابی برگرفته از کانال واتساپی”آگاهی های ویژه” است که با توجه به دقت نظر و نگاه کاربردی نویسنده ارجمند این نوشته راتحت عنوان [ راه نجات تولید از مسیر بازار سرمایه میگذرد!] عینا در ادامه می خوانیم”
در سالی که با عنوان «سرمایهگذاری برای تولید» نامگذاری شده، بیش از هر زمان دیگری باید به این پرسش اساسی پاسخ داد که تأمین مالی تولید در ایران از کدام مسیر کمهزینهتر، شفافتر و پایدارتر خواهد بود؟ تجربههای سالهای اخیر نشان میدهد که تکیه مداوم بر شبکه بانکی نهتنها مشکل تأمین منابع را حل نکرده، بلکه یکی از عوامل مهم تشدید تورم و ناکارآمدی مالی نیز بوده است. اکنون زمان آن رسیده که بازار سرمایه به عنوان موتور تأمین مالی غیرتورمی تولید نقشآفرینی کند.
بانکیسازی تولید؛ چرخهای ناکارآمد و تورمزا
سالهاست که تامین مالی تولیدکنندگان عمدتاً از طریق شبکه بانکی صورت گرفته؛ اما این مسیر، علاوه بر بهرههای سنگین و مقررات پیچیده، پیامدهای منفی در سطح کلان مانند افزایش پایه پولی، تشدید ناترازی و دامنزدن به تورم داشته است. تجربه نشان داده که تزریق منابع به بخش تولید از این مسیر، معمولاً ناپایدار، رانتی و غیرشفاف بوده و حتی منجر به هدررفت منابع شده است.
بازار سرمایه؛ مسیر واقعی و مردمی برای تأمین مالی
بر خلاف نظام بانکی، بازار سرمایه این ظرفیت را دارد که منابع خرد، مردمی و غیرتورمی را با سازوکارهایی شفاف، به سمت تولید هدایت کند. حضور مردم به عنوان سهامداران واقعی، نهتنها مشارکت مستقیم را افزایش میدهد، بلکه اعتماد عمومی به اقتصاد را نیز تقویت میکند. در این میان، تعاونیها بهعنوان نهادهایی مردمی و جمعسپار، میتوانند پل ارتباطی میان سرمایهگذاران کوچک و پروژههای بزرگ باشند؛ اما تحقق این هدف نیازمند سیاستگذاریهای حمایتی و تسهیلگرانه برای ورود تعاونیها به بازار سرمایه است.
اولویت ملی؛ سرمایهگذاری برای تابآوری و اشتغال
تبدیل سرمایهگذاری در تولید به یک اولویت ملی، نهتنها میتواند به رشد اقتصادی و اشتغال پایدار منجر شود، بلکه نقش مهمی در افزایش تابآوری اقتصادی در برابر تحریمها و شوکهای خارجی و نیز کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی ایفا خواهد کرد. تأمین مالی از مسیر بازار سرمایه، با هزینه کمتر و مشارکت گستردهتر، میتواند جان تازهای به پروژههای نیمهتمام و زیرساختهای راکد ببخشد.
اصلاح نگاه به تأمین مالی؛ از بانکمحوری به بازارمحوری
اگرچه شبکه بانکی همچنان نقش خود را در اقتصاد حفظ خواهد کرد، اما واقعیترین، کمهزینهترین و شفافترین مسیر تأمین مالی تولید، از دل بازار سرمایه میگذرد. مشروط بر آنکه سیاستگذاران اقتصادی و نهادهای نظارتی، به دور از محافظهکاری، باور و اراده کافی برای تقویت این مسیر را داشته باشند. تنها در این صورت است که میتوان امیدوار بود پروژههای تولیدی کشور، دیگر قربانی کمبود منابع و ناترازی مالی نشوند و شعار «سرمایهگذاری برای تولید» به یک عملگرایی ملی تبدیل شود، نه صرفاً یک شعار.
لینک منبع در واتساپ:
https://whatsapp.com/channel/0029VayS41GCMY0JyrYiJK0u
